Volgens de American Kennel Club is de chihuahua het kleinste van de geregistreerde rassen. Toch hebben honden van dit ras door de jaren heen te maken gehad met enkele misvattingen.
+ 32 tips maken het leven van de eigenaar gemakkelijker en verlengen de levensduur van een oudere hond
+ Video: Corgi-hondje is de schattigste steward op aarde
“Dit zijn geen fragiele, luidruchtige ‘enkelsnappers’ die alleen maar graag op je schoot zitten,” legde Kyle Potts uit, voormalig voorzitter van de Chihuahua Club of America, in een gesprek met de American Kennel Club.
Potts weet veel over chihuahua’s, maar zelfs degenen zonder veel ervaring kunnen snel zelf beoordelen dat de chihuahua een stabiele, vriendelijke en gezonde hond is die niet bang is om deel te nemen aan agility-proeven of om met het gezin te gaan kamperen.
Waarschijnlijk afkomstig uit Mexico, hebben sommige rasexperts getheoretiseerd dat de Chihuahua door de Spaanse conquistadores van het eiland Malta is meegebracht, terwijl anderen speculeren dat het ras mogelijk zijn oorsprong vindt in China.
Azteekse geschiedenis
“We weten dat het Tolteekse volk in Mexico een klein hondje had, bekend als Techichi, dat een mollig lichaam had en grote oren, vergelijkbaar met die van een chihuahua. Toen de Azteken aan de macht kwamen, bezat de adel van die samenleving deze hondjes,” schreef William Miller in zijn boek History of the Chihuahua.
“Deze honden waren meer dan alleen gezelschapsdieren. Men gelooft dat deze hond werd gekruist met de Xoloitzcuintli, de Mexicaanse naakthond, om de Chihuahua te produceren zoals we die vandaag de dag kennen,” zei Miller verder.
Omdat ze hunkerden naar geschiedenis en macht, maakte de Tolteekse beschaving plaats voor de Azteken in de elfde eeuw. De Azteken geloofden dat wanneer een Azteekse edelman stierf, het nodig was om een chihuahua te doden en deze samen met het menselijk lichaam te begraven of te cremeren.
Ze geloofden dat de geest van de dode chihuahua zou fungeren als een gids in het hiernamaals voor de ziel van de overleden edelman. De menselijke geest had hulp nodig om een rivier over te steken op weg naar het hiernamaals en zou op de rug van de chihuahua-geest kruipen om zijn hemelse bestemming in het hiernamaals te bereiken.
Er zijn aanwijzingen dat de adel grote roedels met honderden honden van het ras hield voor dit doel. Potts voegde eraan toe dat chihuahua’s “bijna een vorm van geld waren en werden gebruikt in de handel”. Uiteindelijk werd de chihuahua een “gemiddelde” hond en had het merendeel van de huizen er een.
Aankomst in de VS
In 1888 kocht auteur en rechter James Watson een teefje genaamd Manzanita. Owen Wister, auteur van The Virginia, importeerde ook een chihuahua genaamd Caranza, die de hond werd die de beroemde lijnen Meron en Perrito produceerde.
Ongeveer 20 jaar later werd het ras in 1904 erkend door de AKC, met Midget, de eerste geregistreerde chihuahua, eigendom van H. Raynor uit Texas. Binnen een paar jaar had het ras zijn eerste kampioen, Beppie, eigendom van mevrouw L. A. McLean uit New Jersey.
In 1923 werd de Chihuahua Club of America opgericht als een manier om een gemeenschap van Chihuahua-fokkers te ontwikkelen en het ras in de Verenigde Staten te promoten. Binnen enkele jaren besloot de club om haar jaarlijkse vergadering en gespecialiseerde show in Chicago te houden, wat een meer gecentraliseerde ontmoetingsplaats voor de leden creëerde.
Deze inhoud is gemaakt met de hulp van AI
